Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hırçın dalgalar hiddetlenirken gün batımında
Her çarpışma sesinde irkilirdim
Su kayalardan intikam alırdı
Git gel sesi huzursuz ederdi insanı
Büyük balık...
Erkeklerin asla kadınları anlayamayacağını düşünüyorum. Çocukluğumuzdan beri maruz kaldığımız sistematik tacizi sindirişimize hiçbiri şahit olmadı, hep 'norm...
Umuda boyanır sokaklar,
Sesin düşünce sokağa,
Kuşlar, çiçekler ve insan..
Zamanın kuytu köşelerinde,
Zamansız düşer aklına bir nergis,
Kokusunda kavuşma...
Sesini kısamıyorum sesimin
Çıt, kırıldım
Sıkı can zor çıkarmış
Bir ihtimal daha var
Öyle kolay mı kalp kırmak
Ben dün üç kişiyi astım
Rüyamda yine beni...
Ne kadar aşk
O kadar sızı ince ince
Rüzgâr
Islık ıslık
Aşkı çalar gece boyu
Okşadıkça ağlar
Saçların
Kırmızıya çalar
Saçların sızlar
Gece, boylu b...
Sessizliğe gömülmüş sokaklar,
Gecenin karanlığına vurmuş ayaz.
Parmak uçlarında kalmış tüm konuşmalar.
Bir ses var uzaklarda,
Bir kalp atışı kırgın, kızg...
''Herkesin bir, hatta birden çok rengi vardır. Mesela benim sesimin rengi mavi, mavi huzurdur.'' dedi arka masada oturan, sesinden 50'li yaşlarda olduğunu ta...
Fragmana ait ses tasarım ve miksajını yaptığım korku filmi "Cin Hikayeleri, Kayıp Bebek " 26 Mayıs'ta Sinemalarda 😱
Uyandım. Dijital saat, 03.17’yi gösteriyordu. Kabus görmemiştim. Tuvalet ihtiyacım yoktu. Bir yerim ağrımıyordu. Susamamıştım. Karanlığa boş boş bakıp niçin ...
Geçtiğimiz günlerde dükkanım hiç olmadığı kadar sessizken, iç tarafta kendime bitki çayları ve efsane olduğunu düşündüğüm karışımlar hazırlarken kapının açıl...
Bir kelime, bir kelime, bir kelime ve bir kelime daha tutuşmuşlar el ele. Havada süzülürken gülüşmüşler, bağırmış biri ve çekiştirmiş diğerlerini çabuk olun ...
Farkında olmadıklarımız aslında bizim normalleştirdiğimiz olgular olduğunu fark ettim. Ne çok normalleştirdiğimiz şey varmış bu hayatta... Etrafımdaki insanl...
2020 ocağın son günü, imzada son sıradayım; son kez sarıldım kavukluya son kez sarıldığımı bilmeden. Masada Münir Özkul’un gülerken ağlatan soluğu... Ona bak...
Hafızamı kaybeder gibi oldum istekli, buna tutuşur gördüm kendimi. Hatırlamayacaktım; olan, acıtan her ne varsa. Öyle anlaşmıştık hatırlatmayacaktın.
Uzun s...
Zaman zaman şiir seslendirdiğim, zaman zaman kendime konular belirleyip o konular üzerine konuştuğum bir podcast programı yapıyorum.
fark etmeden
dumanlara parçalatırlar onu
daraldıkça zaman
çünkü o engin
ferah ovalar ister
taze nefesler derdi oradan
bana yeni düşler kes
hayır yasa...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok