Yeniden...

Bir kez bıraktım kelimelerimi, sözlerimi geriye yaşlandığımda devrildim engin derinliği uçurumdan ziyade minik dipsiz bir oyuktu benim için. Şimdi bu sözlerin önünde düşlerim...

küçük iskender.

ben gerçekleşenleri sıralarken, sitemkâr, dengemi yitirdim akli. tümünü şizofreninin bir belirtisi olsun diye yaptım.

Derinlere doğru

Hayatımızın yarısından çoğu yeni şeyleri tanımakla geçiyorken aklımız hep tanıyamadıklarımızda kalıyor. Bir hissi, bir insanı, bazen de birden fazla şeyi aynı anda. Tanıdığımızı sandığımız şeyleri tekrar tekrar tanıyarak geçirdiğimiz zamanın haddi hesabı yok. Yapmam dediğimiz şeyi yaparak, yapmaz dediğiniz şeylerin yapıldığını görerek geçirdiğimiz bu ömür bize altın tepside sunulan kirli kaşıkt...

🦋

Kelebek ilk papatyaların içinde buldu kendini. Uyandığında bembeyaz güzel kokularla dolu papatya bahçesindeydi. Doğrulup kendine baktı. Masmavi kanatları vardı. Tırtılken hiç beğenmezdi kendini. Şimdi ise dönüp dönüp kanatlarına bakıyordu. Yavaşça uçmaya çalıştı. Sendelediği anda papatyalar yere düşmekten kurtarıyordu onu. Papatyaları öyle çok sevmişti ki. Tırtılken onların güzelliğinin farkınd...

.

Askere gidiyom. Gelince iki kitap bırakcam değeri insanlar tarafından gözetilmeyen edebiyatımıza.

Kök

“Yokluğuna bir ağaç gibi kök saldım. Sana katıldım. Sende çoğaldım. Oysa sen bir başkasının kalbini ısıtırken yaptım tüm bunları…”

Kierkegaard"dan

Her yerde olan hiçbir yerdedir.

Zaman

Ne çok zaman kalmış ardından, ne çok sayfa çevrilmiş; isteksiz Ne çok yağmur yağmış, damlaları buğulu; topraktan uzak, histerik. Ne çok ben, sen kaybolmuş, yitmiş; ne çok zamanın ardından.

İnsan en çok neyi bekler?

Cevabı asla bulunamayacak bir sorudur.

“BİR ŞEY YAPMALI, KURTARMALI EDEBİYATI”

Yaşamak nedir?

Yaşam, doğumdan ölüme değin geçen süreç.. Peki bu süreci tamamlayan herkes yaşamış sayılır mı? Koşulsuz şartsız. Hiç mutluluk göz yaşı dökmeden, hiç savunmadan belki de gerçekleri ya da hiç kaybetmeden kendini, sevmeden, sevilmeden... Öylesine geçen süre yaşanmış bir yaşam mıdır? Nedir sizce yaşamak?

Ne okumalıyım?

Yoğun bir sınava çalışma süreci geçirdim. Bu süreçte özel zevklerime o kadar az vakit ayırdım ki. Bunlardan biri de okumak. 2 yıldır doğru dürüst kitap okumadım. Zoraki bitirdiğim kitapları da tekrar okuyacağım muhtemelen. Sınavın da bu kadar kendini yıpratmanın da bir yere varmadığını fark edince saldım ve akışına bıraktım ama okumayı unutmuşum sanki. Ya okuduğum kitaplar ağır geliyor ya da be...

TUHAF HİSLER SERİSİ 1

Neden bu kadar acı veriyor bu düşünceler, kafamın içinden öylece akıp gitmesini beklerken kalbime doğru inip bütün zihnimi vücudumu saran bir acıya dönüşüyor? Güzel duyguların, sevgin, aşkın karşılığında hep bir acının varlığının olması ne kadar da ironik. İyi olan şeyleri yaşarken sadece iyi şeyler hissedilmeli gibi geliyor. Ama hayır her zaman bir tarafından bir açıklık olması lazım. En güzel...

Gerçekten sevildiğinizi hissettiren anlar

Ilık bir akşam da bile ellerim üşümüş mü diye elleriyle yoklaması üşümüşse elleriyle ısıtmaya çalışması...

5 Kelimemiz ve 1 Öykümüz Var

Arkadaşlar merhaba. :) Bu başlık altına sadece 5 kelimeden oluşan öykülerinizi bekliyorum. Öykü sayısının bir sınırı olmadığı için istediğiniz kadar paylaşabilirsiniz ancak mümkün olduğunca her öyküyü farklı bir yorum olarak paylaşırsanız her öykü için ayrı ayrı değerlendirmeler yapılabilir. Bu etkinliğin "en berbat" 5 kelimelik birkaç öyküsünü buraya örnek olsun diye bırakıyorum. Şimdiden kale...

Sesini en sevdiğiniz enstrüman hangisi?

Buyurun yoruma.

AĞLAYAN ŞEHİR

Sabahı olmayan bir gecenin izleri taşıyan bulutlarla ağlıyordu şehir Eski acı bir hissin yaralarını dağlayan bir sessizliğe bürünmüştü Nice canların yanacağı bir sabaha ağlayan şehir Sakince veda ediyordu yıllarca ona gülenlere İntikam yemini etmiş bir savaşçı gibi Zaferini gözyaşlarıyla kutlayan ağlayan şehir...

Yalnızlığım

Nasıl adlandırılır bu ? Yalnızlığım: en yakın arkadaş, güvenilir sırdaş, beklenmedik misafir? Değil, yalnızlığım: Hakikatim… Bomboş sokakları yağmur damlaları şahitliğinde adımlarken elimden tutan yalnızlığımdı. Nicesinin gelip geçtiği şu tumturaklı dünyada her bir yaşımı devirdiğimde gövdemi kollarıyla saran yalnızlığımdı. Boynum eğik, sırtım bükük bir vaziyette huşu ile oturduğum rahatsız s...

Kelime

Bir bıçağın ve de bir merhemin yapamayacağını yapabilen; bilince ve ruha tesiriyeti yüksek, bazen de fuzuli havacıklardan ibaret ses dizgisi.

MASKELİ BALO

Ortalıkta görünen herkesin adı yabancı Herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda Tanımaz oldum yüzleri ve keşkelerle avunur oldum

Yaşanan acılar unutulabilir mi?

Herkese merhaba, İnsanlar yaşadığı acıları unutuyor mu, yoksa sadece alışıyor mu o acılara? Örnek verecek olursam canımı acıtan birini artık görmediğimde o acıyı hiç hatırlamıyorum, ama tekrar gördüğümde yaşadığım acı kaldığı yerden aynı yoğunlukta devam ediyor. Yani bizler unutmaya mı yoksa devam ettirmeye mi meyilliyiz çözemedim açıkçası.

Favori şiiriniz.

Turgut Uyar - Denge.

Şiir yazan kimselerin acı çekiyor sanılması

Acı değil arkadaşlar, araç.

AŞK

Tek heceli etkisi çok heceli nadir kelimelerden biri sanırım. Varoluşumuzdan beri üzerine konuşulan hala konuşulan ve gizemini bir türlü kaybetmeyen bir durum. İnsan var oldukça da hep var olacak. En son bu durumu yaşayan kişi ölene kadar aşk hep var olacak. Şimdi neresinden baksak neresinden konuşursak hep diğer tarafı eksik kalacak. Biyolojik bir durum mu romantik bir his mi mitsel bir olay m...

Kaçışımı Bekleyen Karanlık

Yağmur olsam bilirdim nereye düşeceğimi Güneş olsam bilirdim ne zaman doğacağımı Ta içime bakıyor gecenin yıkıcı karanlığı Geçmeyi bilmeyen dakikaların yalnızlığı Boyun eğmeyecek kadar dik başlı ruhum Gölgelerden ağ içine yakalanmış huzurum Karanlık sulara ağır ağır batan yırtıcı gemi Kendi yuvasından atılmış, izliyor gölgemi.

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok