Dünyada en çok sevdiği insanın omzuna başını koymuştu. Omzun sahibinin yüzündeki gülümsemeye anlam veremiyordum. O ise hüzünlü gözlerle bana bakıyordu....
Mesai saatinin bitmesini beklemeden birkaç saat önce izin aldı ve iş yerinden hızlı adımlarla ayrılarak arabasına bindi. Hızlıca evin yolunu tuttu. Eve girer...
İğrenç bir rüyayla uyanmıştım. Saate ve aynaya hiç bakmadan arabanın anahtarını alarak evden çıktım. Rüyamda yaşadıklarımı yaşıyordum. Can dostumu göre...
Pazartesi günüyle başlayan erken kalkma zorunluluğundan iki gün için de olsa kurtulmanın verdiği huzurla uyumuştum. Gözlerimi açtığım anda saate bakmam...
Hava kararmaya başlamıştı. Normalde bu saatlerde kararmazdı ama yağmurun habercisi kara bulutlar, şehrin ışığını söndürmüştü. Her zaman yaptığım gibi yemekte...
Sanat Dünyası’nda sıradan bir gündü. İki yılı aşkın bir süredir hücrede kalan Emre ve Burhan bugün tahliye olmuşlardı. Hapishanenin kapısında ilk defa ...
“Merhabalar, az sonra mahkemeye çıkacaksınız söylemek istediğiniz bir şey var mı? Bakar mısınız? Yazdıklarınız için pişman olmadığınız söyleniyor böyle...
“Neyim ben? Ben… Ben, şeyim.”
Her şey bu cümleyle başlamıştı. Üniversiteden sonra bir süre görüşemediğimiz arkadaşlarımla yeniden buluşm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok