Ve ben çok geçmişten gelen,
Başlamadan bitmiş o sevdanın esiriyim.
Doğrusu, esiriydim demeliyim.
İnsan bu esarete de muhtaç olabiliyormuş
Bugünlerde nefesim takılıyor boğazıma
İçimde kalan her şeyi alıp kaçmak istiyorum
Ben asırlardır kaçmayı arzuluyorum.
Yitip giden yılların arasındayım,
Bir zamanlar esiri olduğum sevdamın sayfaları ellerimde...
Dönüştürmekten endişeli, hatırlamaktan ise acizim.
Hangi sayfayı çevirsem geçmişin tertemiz tozları yapışıyor avuçlarıma,
Ben belki de tümüyle o masumiyete hasretim.
Esasen bazı zamanlarda özlem için somut bir şeyi aramıyor yüreğim,
Sadece özlüyor ve burnumun karıncalanmasına müsaade ediyorum.
Yaşayabilmek için aklamam lazım kendimi
Biri bana inansın, kabullensin diye değil
Ben kabullenebileyim diye kendimi.
Kendime açtığım savaş korkunçlaşıyor,
Kalabalıklaşıyor günden güne.
Ben içimdeki ahlak bekçisine de kızıyorum.
İnsan hiç mi hata yapmayacak diyorum
Hatalarımın hiçten büyük olduğunu bas bas bağırıyor sonra bana.
Böyle giderse affetmeyeceğim kendimi.
Her adımıma yanlış diyecek,
Her sözüme ihtilaf edeceğim.
-muhafız
