Bugün deniz turuncu renkte. Evvelinde taşıdığı tüm renklere ihanet etmeye çekinmeden turuncu hem de. Ben de biliyorum, en az beyaz köpükleri kadar kendisi de farkında; aslında ne turuncu ne mavi. Belki en çok parlement mavisi fakat o bile değil. Bunca şeffaflık her rengi taşıtıyor ona işte. Bana sorarsan Gültekin, bu bir mucize. Nitelik isteyen, marifet gerektiren, eşsiz bir mucize. "Acaba" dedirten, "Acaba Musa o dalgaları sağa sola savuştururken, her renkten nasibini aldı mı bu deniz, yoksa düşman mıydı renklere?" dedirten, "Acaba gi...". Gaklama be Gültekin, öğren artık şu dili bak; "Simit rengidir her zaman deniz." diyeceksin. Sen anca gak. Bence Gültekin, deniz hep yeşil olmak isterdi de; ne gece izin veriyor buna ne gündüz. Hem öyle olmasa ne diye onca kayayı, kumu aşmaya çalışıp da yeşile varmaya çalışsın ki? Şeffafmış! Şeffaf da yeşil olmak isterdi Gültekin. Toprağın koynundaki annem hariç herkes yeşil olmak istiyor. Bir tek annem şeffaf olmak isterdi Gültekin, bir de yalancı deniz.