Bu kaçıncı bilmiyorum, yazıp yazıp siliyorum cümlelerimi. Artık hiçbir cümle sana layık değil sanki. Artık kelimeler, cümleler kifayetsiz kalıyor aşkımın, özlemimin yanında. Ah, sana sarılmak için nelerden vazgeçerdim bir bilsen… Yarım kalmış gibi hissediyorum, ruhumun diğer yarısını buldum ama tamamlanamadım sanki.
Sevdim, sonunu düşünmeden sevdim… En ufak bir karşılık almasam da bıkmadan, usanmadan sevdim. Seviyorum… Söylemesem de, konuşmasam da, beni sevmediğini bilsem de seviyorum…
Geçmiyor, acım geçmiyor. Zaman geçse de, yaşananlar artık anı olarak kalsa da geçmiyor. Gel istiyorum, bir adım olsun at. Bir kere de olsa sarılayım sana. Bir kere de olsa tutayım ellerini, bir kere de olsa öpeyim dudaklarını…
Gözyaşlarımı yastığıma değil de omzuna akıtayım bir kere. Ah, bir kez olsun hissedeyim yanımda olduğunu. Bir tanecik fotoğrafımız olsun, uzun uzun bakıp gülümseyeceğim bir fotoğraf sadece…
Üşüyorum, sensiz geçen her gece daha çok üşüyorum. Bedenim üşüyor, ruhum üşüyor, kalbim üşüyor… Aşkının alevi bile yetemiyor beni ısıtmaya. Seni istiyorum… Bir kerecik sarılsan ısınırım aslında…
