Ben bu yaşıma kadar özlemek ne demek bilmiyormuşum. (Bu kadar net bir şekilde konuşmak "küçük ben" için biraz haksızlık olabilir, üzgünüm.) Özlemin kötü bir duygu olduğunu düşünüyordum. Oysa sonunda kavuşmak olduğu sürece özlem duymak bir lütuf. Asıl kötü olan kısım kavuşamayacağın birine duyduğun özlemmiş. Bir daha göremeyecek olmanın bilincine vardığında asıl acının tadına varıyorsun. Ölüm, acı gerçek. Kaçınılmaz son.
Geriye kalan bazen gülümseten bazen göz dolduran hatıralar.
//"Kaç kere pay ettik dünya varını, Herkese en çok bir mezar düşüyor.//
