Uyarı: Bu metinde tetikleyici unsurlar bulunabilir.
Gelişimimin ileri seviye bir acıyla yüzleşmesinin eşiğindeyim. Galiba ölmek istiyorum. Çevreme kocaman bir yük bırakıp ölmek istiyorum bir de duman, çokça duman. Hatta belki birkaç halüsinasyon yalnızca yeni bir şeyler. Yüreğimi inciten şeyin, curcunanın yoğunluğuyla sadeliğin baygınlığı arası bir şey olması ruhumu iyice sıkıştırıyor. Kan istiyorum, bedenimden fışkıran kan. Benliğime ulaşamamış salt bedenimde kalmış acı istiyorum. Yaşamımı istediğim gibi olduramamanın huzursuzluğuyla kıvranıyorum. Her kelime klişe, her ses bilindik.
Ben üzülüyorum, ben çok üzülüyorum ve -yine aynı şeyi geveliyorum- ölmüyorum, bir türlü ölemiyorum.- Bu dünya güzelliklerle dolu ve bana denk bir şey kalmamış gibi. Doyumsuz, şükürsüz burnu havada ne derseniz deyin ben bu mükemmel hayattan memnun değilim.
