Ve boğazımda düğümlenirken kelimeler

Kalemin ucunda tıkanırken mürekkep

Kanat sesleri yükselirken acılarımın

En ateşli silah gözlerinken gözlerime

Geceler tekrarlardı adını.


Ben ne vakit unutsam hatırlatırdı tanrı

Kokusunu soğuk ve zifiri bir gecenin

En ücra köşesine sakladığım bir kadının adını


Ben ne zaman bir sigara yaksam

Bindiğim trenler yaşadığın şehrin

Uzağından geçerdi.

Sen ne zaman başını cama yaslasan

Üstünde ay dolanırdı gecenin.

İçinde darağaçları büyürdü gözlerinin.

Ben ne zaman seni hatırlasam

Bir çiçeğin ömrü bir zalimin

Parmak ucunda kalırdı.


Sen ne zaman ağlasan

Ölüm bile anlamsız kılardı

Birbirinden habersiz uçan

Tek kanatlı martıları.