Ne çok şey yarım kaldı bu yollarda, bu yerlerde. Ah bu gökyüzü ne acılar gördü derince, bu yıldızlara kaç defa bakıp da şaştım güzelliğine. Kaç defa mutlak huzuru yakaladım birkaç dakikanın içinde, bir de karmakarışık halde. Kaç kabullenmişlik gördü, kaç sessiz veda bu duvar? Kaç vazgeçiş isyandan, üzüntüden, kaç sessiz istila? Kaç defa yandı yüreğim birilerinin ateşiyle, kaç defa gizledi gömdü şarkılar içine ve de kalakaldı anıları sonra? Ne oldu o şarkılar aylar sonra, söylenmeye çalışıldı ve yeteri kadar sıcak değil miydi hava? Yeteri kadar kızıl değil miydi gök ve de ortalık ferah? Döndü dolaştı zaman ve vardı hep bir yana, aynı değil eskisiyle ama, bir daha da döner mi muamma. Ah yine de kitaplarda anlatılan o siyah gözlere ve de kırmızı alevlere bulunaraktan atıfta, söylemek istiyorum tüm bu güzellik hala hayatta.
