Geldim işte düşe kalka

İtile kakıla bugüne

Sanırlar ki gül bahçesi

Bilmezler acılar denizinde yüzmekteyim

Boy vermek üzereyim

Kendimi koyvermekteyim

Geldiğim 26. basamaktan sarkarken başım aşağı

Hep acı hep gözyaşı görmekteyim

Ve nihayetinde yürümekteyim

İleriyi bilmeden

Düşsüz ümitsiz 

Aşkı sevdayı arayarak

Derler duyar gibiyim

Umutsuzken aşk mı aranır

Bilakis ben umutluyken kendimi severim

Aşk varsa nefretim vardır zatıma

Umudum kendime yeşerir

Aşkta umut mu vardır

Aşk sadece adanmaktır koşulsuz şartsız

Ondan beklemeden yaşamaktır onu

Arayışları bitmeyen ey hayat;

Her bir adımın başka öğretidir

Ben kalan adımlarımı aşk uğruna yaşamak istiyorum

Yeni yaşlarımda ağlamaktan değilde

Gülmekten kırışmış bir surat ver bana

Ve sen 26 yaşım sen bittiğinde bu dileklerim gelmiş olsun.

(Bir an kalbimden döküldü affola)