Hava sıcaktı, bir de hafif bir rüzgar...

Bir ağacın altına oturdum, gölgeliğe.

Sırtımı gövdesine dayadım. Çok güzeldi. Ağaçlar ve çimler parlakça bir yeşile bürünük. Yaz gelmiş. Deniz ve gök ise mavi. Güzel bir mavi. Deniz sakindi, insan yoktu etrafta.

Ses yoktu. Belki biraz yaprak hışırtısı.

Ağacın yanına uzandım. Uykum geldi.

Yalan söyledim ona.

Görüş alanımı kaplayan yapraklar sağa sola savrulup durdu hafifçe. İzledim. Orada uyumak istedim. Eve hiç gitmemek belki.

Biraz müzik dinledim. Güzel müzikler.

Sonra tekrar yaprak hışırtısı.

Gözlerim yavaşça kapandı, açıldı çok kez. Düşündüm. Kendimleyken ne de mutluydum. Beni en iyi ben anladım. Orada başkasına ihtiyacım yoktu. Mutluydum. Gerçek huzur buydu sanırsam. Rüzgar arada dondurdu beni ama geçti sonra. Bu sıcak günde biraz serinlik güzeldi. Tekrar düşündüm, eskiyi özledim. Yapraklar savrulurken gözlerimi kapattım, açtığımda durgunlardı.

Gözlerim kendiliğinden kapanmaya başladı. Bunun da sonu vardı elbet. Sonunda kalktım, yürüdüm, yürüdüm...