Nereye bakarsam seni görüyorum,
Gözlerin, bakışın, gülüşün gitmiyor aklımdan.
Birlikte kurduğumuz hayalleri düşünüyorum;
Senin için hiçbir anlamı olmayan,
Ama benim için hayata tutunma sebebi olan o hayalleri…
O kadar özledim ki;
Rüzgar kulağıma sesin olarak çalınıyor sanki.
Sürekli uyuyorum, rüyalarımda görebilecek gibi…
Eskidi artık fotoğraflar, hayal ediyorum artık seni.
Mekanı değiştiriyorum, gülüşünü…
Üzerindekinin rengini belki.
Aramamak için tutuyorum kendimi.
Aklına geliyor muyum ki?
Düşünüyor musun acaba?
Biri vardı, beni gerçekten sevmişti diyor musun?
Özlemimi hayal edebiliyor musun..?
