30 çizikli duvarın karşısında

İçinde bulunduğumu sandığımdan

Daha da büyük bir kararsızlıkla

Bekliyorum, bekliyorum duvarın yıkılmasını


Yağmurlar ertelendi şimdi

Yalnızlık hemen şu sokağın sonunda

Bembeyaz karşıladığım bu sabah

Nasıl da azalıp gitti nasıl da döndü griye


Sırtımı dayadım 30 çizikli duvara

Zemheri bir soğuk yaklaştı ellerime

Ellerimde bir tokluk ağrılara

Kırmızı kesikler önceki hayatımdan kalma


Ve vakti gelir dinlemenin

Duvarın arkasındaki hayatı

O hayat ki benim 

Benden uzak her yerde şimdi 

Ait olduğumu sandığım 

Ve günahkar sayıldığım o hayat

Ölüm gibi korktuğum ve fakat 

Her nefeste biraz daha yaklaştığım

Eksik yaradılışıma bir isyan

Bir başkaldırıdır bu

İçimden kopup haykıran çığlıkla

Yükselmek istedim bir an

Yükselip tanrıların bahçesine

Ellerimde bir hediye bir şiirle

Gözlerimin heyecanı yeryüzünde

Geleceğimi görme ihtimali ile


Sırtımı dayadım 30 çizikli duvara

Yağmur sararken beni kendine

Gökyüzü yine bildiğim gibi

Ya duvarın ardı

Oraya da uğradı mı nimbus bulutu

Soruldu mu o soru ümmilere bile

Aynı mı vakti güneşin

Sesim, sesim daha mı içten duyulur orada


Hayallerimin içinde bir gerçek aradım

Gerçekler sırılsıklam

Gerçeklerin gözyaşlarıyla karşılaştım

Sayıltısı bu olsun bu ömrün

Eşsiz ihtimaller denizinde

Doğru ve yanlış iç içe

Arkamda bir duvar 30 çizikle