Merhaba,
Bugün yılbaşı, gidişinin üstünden bir hayli geçti. Yıllar oldu seni görmeyeli, alışkanlıklarım değişti ve bitti, yinede her gün havaya günaydın demekten vede iyi geceler demekten kendimi alıkoyamıyor durduk yere ufak delirmeler yaşamadan günüm geçmiyor.
Sol taraf orayı ele geçirebilen olmadı henüz, çabalayanlar oldu hatta destek verdiğim zamanlar bile oldu yinede bir solcunun bir ülkücüye verdi o hediye kolumda, hiç çıkarmadım onu nereye gidersem ne yaparsam yapayım her gün üstümde olmasına dikkat ettim. Seni çok özledim lakin suskunluk düştü üzerime kimseye bir şey anlatmıyorum. Hatta yeni yöneticim bandananın altında fala izleri taşıdığıma o kadar emindiki onu mors etmekten büyük keyif almadığımı söyleyemem :) yine istenmeyen anıları canlandırdığını itiraf etmeden geçemem. Yalnız olmayı öğrendim bu süreçte, şarkılar daha bir anlamlı geliyor kulağıma, izlediğim filmler daha bir hüzünlü her şeyin altındaki hüznü farketmek biraz daha üzüyor beni. Neler yapıyorsun bilmiyorum yinede seni hep yanımda hissediyorum hep olduğun yerde sol yanımdaymışsın gibi dolaşıyorum etrafta.
Artık bir kitabı bile bitirmek gelmiyor içimden, bir şarkıyı sonuna kadar dinlemiyorum filmlerden sıkılıyorum kendimi meşgul etmek için kullandığım herşey boşunaymış gibi geliyor. Yeni sayılabilecek bir şey deniyorum, benimle alakasız bir dil öğrenmeye başladım QAYERDASAN
Bir şeyler deniyorum işte beyhude
