düşmelerin her türlüsünü gördüm
sevmelerin en şehvetlisini...
en sessiz ben ağladım suyun altında.
en çok ben sevdim
kötü bir adamı...
gökyüzünde bulutlar aradım salıncağımın ipine,
ben yine yeryüzünde kaldım
kaçamadım korkularımdan
çaresizliği en çok ben hissettim şuramda
siz parklarda sallanırken
ben içimdeki çocuğu boğdum aynı parkta
bazen düşüncelerimden utandım
"ben ne ara böyle kötü bir insan oldum?"
