Kafamın içinde karanlık düşünceler
Hiçbir zaman bitmeyen karanlık geceler
Her gece beni boğmak için geri gelirler
Kovamam karanlıkları şiirlerim karanlıklara eşlik eder
Bir nebze olsun nefes almayı istiyorum
Sen, ben, biz kimiz bilmiyorum
Atmosferin üzerine çıkıyor bilinçaltım
Üç öğün beynimin içinde çıkamamak kahvaltım
Galiba biraz abarttım
Aşkı, sevdayı, yaşamayı geride bıraktım
Dünya'da hakikat mi arıyorsun adamım
Mezarlıklar hakikatlerle dolu adamım
Ben mezarıma çok erken girdim
Bir kez yaşadıysam bin kez öldüm
Küreklerinizi ellerinizden bırakmayın
Beni nefes alıp verene kadar gömün
Başımda bilmediğim bir gün insanlar toplanır
En kalabalık toplantı sanırım
Nefes alıyor olsaydım topluma patronluk yapacaktım
Dürüst bir günahkarım
Sırattan kendimi alevlerin içine fırlattım
Bitmiyor ızdırabım
Galiba varoluş sancısı çekiyorum
Henüz var olduğumdan emin değilim
Başka cehennem aramıyorum
Cehennemin dibindeyim
Etimi köpeklere yedirin
Beş para etmez bedenim
Belki fikirlerime sahip çıkın derim
Ben önemli olan bir önemsizim