Kafamın içinde karanlık düşünceler

Hiçbir zaman bitmeyen karanlık geceler

Her gece beni boğmak için geri gelirler

Kovamam karanlıkları şiirlerim karanlıklara eşlik eder


Bir nebze olsun nefes almayı istiyorum

Sen, ben, biz kimiz bilmiyorum

Atmosferin üzerine çıkıyor bilinçaltım

Üç öğün beynimin içinde çıkamamak kahvaltım


Galiba biraz abarttım

Aşkı, sevdayı, yaşamayı geride bıraktım

Dünya'da hakikat mi arıyorsun adamım

Mezarlıklar hakikatlerle dolu adamım


Ben mezarıma çok erken girdim

Bir kez yaşadıysam bin kez öldüm

Küreklerinizi ellerinizden bırakmayın

Beni nefes alıp verene kadar gömün


Başımda bilmediğim bir gün insanlar toplanır

En kalabalık toplantı sanırım

Nefes alıyor olsaydım topluma patronluk yapacaktım

Dürüst bir günahkarım

Sırattan kendimi alevlerin içine fırlattım


Bitmiyor ızdırabım

Galiba varoluş sancısı çekiyorum

Henüz var olduğumdan emin değilim

Başka cehennem aramıyorum

Cehennemin dibindeyim


Etimi köpeklere yedirin

Beş para etmez bedenim

Belki fikirlerime sahip çıkın derim

Ben önemli olan bir önemsizim