Ucuz şaraplar içmiyorum artık
Hem içsem de midem kaldırmıyor
Seni de özlemiyorum
Senin olma ihtimalini bile anımsamıyorum
Seni unutmak için birkaç kadeh yetiyor
O birkaç kadeh sonrası elim kaleme gidiyor
Kalem kaderimi hiçe sayıp kederimi yazıyor
Kederime kalem dayanmıyor
Sayfa bitiyor hatta defterler çürüyor
Ellerim yara oluyor şiir yazmaktan
Ama bir kez olsun bıkmadım seni anmaktan
Yine yere dökülen yaprakları izliyorum
Sokak lambasının altında gölgemi seyrediyorum
Artık bankta seni beklemekten de sıkılmıyorum
Hatta sürekli oturduğumuz o banka gidip
Bir sigara yakıyorum
Uzun uzun yaşadığımız güzel anıları hatırlıyorum
Hani demiştim ya seni de özlemiyorum
Ben 8 senedir kendimi kandırmaktan
Hatta kandırdığımı sanmaktan başka hiçbir şey yapmıyorum
Ve de ben 8 senedir Seni Özlüyorum...
