Eğer hissizsem neden bu ürkek duvarlar

Buz tutmuş tanrıça kederler

İkircikli bir sızı yaşanamayanlardan kalan

Kalbim neden yalnızlıkları ister Stepan?


İnsan daima yaşadığını mı yazar

Yoksa sakınmalardan kurulu bir törene hüküm mü giymiştir gündelikleri

Kasıntı yokluklar gizlenmiştir bütün zenginliklere

Yaşam sessizliği kaldırabilir mi Stepan?


İçim kıyısız gündüzlerin habercisi

Yanık bir geceye sığınmış çaresizlikleri

Kanar boşluklar dünyası kör zihnin alaca karanlığında

İnsan sevgisiz yaşayabilir mi Stepan?


Yorgunlukları taşımaz oldu hayâsı yırtılmış perdelerin

Kaç gece, kaç nisan sığdırır tutukluğuna sonbahar

Sancısını gövdesinde taşıyan bir güvercin,

bırakıyor kalbini yüklüklerden yapılma yalnızlığıma

İnsan yalnız büyüyebilir mi Stepan?


Çocukken fısıldadı kulağıma kalbimin aynası annem

Ben içine burkulmuş bir yaz yağmuruymuşum

Dinsiz yaprakların gölgesinde tutulmuş sevdaya yara izlerim

İnsan aşkı yaşamadan yazabilir mi Stepan?


Kim benzer bütünüyle bir ızdıraba

Kimliğimi ele geçirmiş eksikliklerim

Hayatın içinden beliren sessizliğe kapıldı buz tutan sancılar

Kim belirsiz bir boşluğu döver pervasızca Stepan?