Hayatım boyunca beni bu denli etkileyen çok az şarkı oldu. Giriş bölümünün sakinliğiyle huzur buluyorum önce, sonra 1.25'teki keman sesinin masumiyetine salıyorum kendimi. 1.52'deki akustik gitar geçişini içtenlikle bekliyorum. 2.07'deki o elektro gitar geçişine her defasında aşık oluyor ve deyim yerindeyse ben de kendimden geçiyorum beraberinde. Ben ne kadar anlatsam o kadar uzayacak bu satırlar. Ölmeden önce dinleyin!
