ruhum dünyadan çekilirken anlarım
ben bu dünyaya ait değilim.
renkli sayfalar görmek ne üzücü,
bu kadar siyahken.
insanları anlamak ne kadar zorsa kabullenmek de o kadar zor.
çözülmesi zor bir denklem bu dünya.
ve ben o denklemin iki bilinmeyeni.
bakmak ne kadar kolaysa görmek öyle zor.
bu dünya bakanların cenneti, görenlerin cehennemi.
herkesin yer aldığı savaşlarda bile ben yokum.
ben ne bu dünyada kalırım ne de o savaşları kazanırım.
benim kaderim henüz keşfedilemeyen gezegenlerle bir yazılmış.
ben neredeyim?
dünyada da değilim, hiçlikte de.
ne varım ne yokum.
bir rivayete göre tanrı,
arafı benim gibiler için yarattı.
çöllerde kaybolmak da benlik değil
okyanuslarda yitmek de.
benim yerim nerede?
ben yeniden doğmuyorum
ama ben çürümüyorum da.
insanları, 'insan' yapan şeyler varsa,
beni 'ben' yapan şeyler neden yok?
insanlar bana bin ışık yılı uzakta,
ama o zaman yanıbaşımda uyuyanlar kim?
savaşta değilim ama kazanmıyorum da.
ölmüyorum ama yaşamıyorum da.
