Birçok şeyden korktuğumuz gibi aitlik kelimesinden de korkuyoruz. Bu korkumuzun yersiz olduğunu bize en güzel bir ağaç anlatabilir. 

Kök salıp özgürlüğünden vazgeçememek bu olsa gerek. Bir parçası toprağa ait, onsuz yapamıyor, aynı zamanda gökyüzüne uzanarak kendi serüvenini yazıyor. 

Peki her gün biraz daha sonsuzluğa uzanan bir dal, hepimizden özgür değil mi?