Akşam indi, kızarmış gözlerime, lâl olmuş serzenişlerime, kanadı kırılmış gülüşlerime. İndi akşam, perdenin ardındaki göğe, yıkık dökük evlerin küflenmiş duvarlarının arasına, gecenin koynuna kıvrılan sokak çocuklarına, yaşamak umuttur diyenlerin umut kelimesinin üzerine...
