Sanki söylediklerimi duymak yorucu bir angaryaymış gibi
Aynı kefede olmayan insanların göz devirmeleri deli eder beni
Bunların arasında ne ben belli ne yerim belli
Hay aksisin de hep mi bana
Hep mi bana derdi
Kafamda demlenen gün aşırı sorguların meyhanesinde geçmiyor gölgem
Ayılmıyor da aynanın karşısında sırıtıyor sinsi sinsi bir ben
Batıyor kemiklerim bedenime
Ağır geliyor kirli bu beden
Bir yankı var sadece,kendi sesimle alay eden