Sanki söylediklerimi duymak yorucu bir angaryaymış gibi

Aynı kefede olmayan insanların göz devirmeleri deli eder beni 

Bunların arasında ne ben belli ne yerim belli 

Hay aksisin de hep mi bana

Hep mi bana derdi


Kafamda demlenen gün aşırı sorguların meyhanesinde geçmiyor gölgem

Ayılmıyor da aynanın karşısında sırıtıyor sinsi sinsi bir ben

Batıyor kemiklerim bedenime

Ağır geliyor kirli bu beden

Bir yankı var sadece,kendi sesimle alay eden