Ah! mevsimi var şakağındaki terin
Elmacığının patikasından düşer
İnsanoğlu ötede, onlar düşlerinde tecrit
Metinoğlu serer montunu seni seyreder
Gülüşün kırışığını filizler
Edepsiz eril çukuruna evini dizer
Gül kendine güzelsin İzmir kadar!
Alacağım seni koluma kıskıvrak
Alsancak bizi bir sanacak
