"Ama insan severek yürüdüğü yolları, okuduğu kitapları, selam verdiği sokak köpeklerini, her geçişte durup sigara yaktığı o manzaraya bakarken dinlediği şarkıları, her şeye rağmen beslediği umutlarını birine göstermek istiyordu bazen. Bak bu yollara bu yüzden yalnız çıkıyorum, bu evlerin önünden geçerken adımlarımı bu yüzden hizlandırıyorum, insanlara bu yüzden nefretle, dünyaya bu yüzden umutsuzlukla bakıyorum demek istiyordu. Öyle herkes tarafindan olmasa bile, yalnız biri tarafından doğru anlaşılmak istiyordu.."
Saye, Bektaş Şenel