Başlıkta amatörden sonra utangaç, tecrübesiz, yaşama dair pek cahil, korkak ve üşengeç yazmamamın nedeni okuyucuyu uzun bir başlıkla korkutmamaktır. Yazının kaderinin bir başlığa bağlı olması çoğu şey gibi korkutuyor beni. Bu cümleleri okurken okuyucunun aşağılık biri olduğumu düşünmesi gibi. Yahut beğense bile tekrarını yazma beklentisi içine girmesi. Çünkü üşengecim ben. Birinin bana karşı beklenti içerisinde olması en korktuğum şeylerden biridir. Mesela şu an okuyucunun benden iyi bir yazı beklemesinden utanç duyuyorum. Bu satırlara kadar gelmiş bir okuyucuyu tatmin edemediğim için kendi rezilliğime döneceğim. Yine o amaçsız, çıkar yolu nâmümkün duygular içine sürüklüyor bu beni.
Neyse, kafamı bulandırmayayım. Tabii okuyucunun da kafasını bulandırmadan ve açıkta bi' şey kalmaması için son bi' şeyden bahsetmeliyim: başlıktaki üç noktadan. "Bunalımları", "korkuları", "endişesi" ya da herhangi biri. Amacım ilgi çekici bir başlık yaratmaktı. Sanırım pek başarılı olamadım. Neyse.
Silmeliyim bunları.
Hayır.
