içimde huzura karşılık gelen anlar az. annemin saçlarımı taradiğı sabahları anımsıyorum, bahçede çamaşır asarken mirildandigi şarkılar hâlâ hatrımda..
rüzgar saçlarını sıyırıyor esarbindan, demek huzur biraz annem diyorum içimden. Zeynep elinde küçük
bir taşı alıp suya atıyor şimdi, 'anne baaaak! diyor heyecanla. olabildiğince güçlü bir karşılık vermeliyim
diye düşünürken, karıncaları buluyor ayaklarında, daha bir heyecanla bakmamı istiyor. telaşım onun
sevincine yetişsin istiyorum. sanki bütün çabam,duam onun hatiralarinda huzurlu bir ân'a karşılık gelmek için..sonra kuşlar tünüyor tepesine ağaçların,
ağaçlar bize gölge tutmuş. hemen yanımızda birbirini seviyor iki genç aşık..Zeynep şimdi de kediye koşuyor,
alıp zihnimde yeni bir yere koyuyorum hepsini. sanki
avuçlarımdan kaymasın istediğim deniz kumu gibi, sımsıkı tutuyorum.
sımsıkı..
