Yalnızlık bir seçim olduğunda cennetten bir bahçedir,
Yalnızlığın içerisinde kurulmuş tahtında her birey için.
Yalnızlık sürgün edildiğiniz bir yöreyse hayatınızda,
Bastığınız çalının içerisine yerleştirilmiş bir kapan gibidir,
Özenle kurulmuştur sizin için.
Kim kurmuştur?
Bazen hayat sizi mahkum eder,
Bazen insanlar sizi cezalandırırlar.
Çıkamazsınız süreniz dolmadan.
Depresyon gelir ardından,
Cazgır bir kadın gibi,
Konuşur hiç durmadan.
Yüzüne siz kahkahalarla gülene kadar,
Başınızın etini yer acımadan.
Bir an gelir ferahlık verir,
onun varlığını kabullenirsen.
Kavga edilmez hayatla,
Kızılmaz ona,
Bir tebbessüm yerleştir yüzüne,
Ve devam et hayata.
Mutluluk, peşinde koşulacak kadar önemli değildir.
Mutluluk gelip geçicidir.
Sen yaşamayı becer.
En güzel devrim yaşamaktır bu hayatta.
Biz dışlanmış ruhlar olsak da
Bizim yaşmak kadar önemli bir işimiz var, şu dünyada.
Zamanla öder maaşınızı kader.
Ne kadar zaman o kadar mutlu hatıra der.
Bir gün yaşlılıkta oyun eder beynimiz.
Kandırır bizleri,
Geçmiş her zaman aldatır bizleri.
Anımsamak...
Hatırlamak...
İyimser bir ressam gibi resmeder geçmişi.
İyi anılar kalacak sana.
