Anımsa

Hatıralar, bir gün gerçek bir kayıp olarak yer tutunacak hafızanda ve anlayacaksın mağlubiyet ne demek. Üstelik kazanmaya bu kadar yakın, kendinden böylesine eminken. Feleğin kırk birinci tokadı suratına çarptığında sözlerimi anımsa.

Birkaç hatıraya düçar olduğun karanlık geceden, senin için gündüzü çıkaracak Rab fakat içindeki nedamet bir urgan gibi duracak boynunda, üstelik bahçende kuşlar cıvıldıyorken. Galibiyet için bu kadar istekli, kaybetmemek için yalvarıyorken…

Ah-ı Derya’nın, Ab-ı hayat sunmadığını görünce sözlerimi anımsa.

Sen, tümcelerimin karşısına aldığım artık her kimsen… Devrik cümlelerin devrilen umuduna reçete edildiği saatler gece üç suları ve nakış nakış işlenen bu satırlar karanlık bir kağıdın nüshası. İçinde köpüren denizi kuruttuğuna sevindin ve bir kaşık suda boğulmanın hüznünü taşıyacaksın yıllarca. Hiçbir reçetenin ruhunu iyileştiremediğini anladığında sözlerimi anımsa.