Yumulmaz gözlerle daldığında ırağa,
Anlayacaksın, eskisi gibi olmayacak bir daha
İçinde maziden kalan ne varsa ne sen ne senden olan, uyutmayan.
Kan kırmızı, yanan gözlerinle solacak.
Ve yeni bir sen doğacak sabaha,
Yeni bir hiddet yeni bir can bulacaksın.
Savrulacak geçmişin külleri yeni günün rüzgârıyla
Dargın ve belki öfkeli.
Sen seyrine devam edeceksin,
Âşık kutbuna; yalnız, vakur gideceksin.
Belki alabora olur belki varırsın rıhtıma,
Her ne olursa böyle yaşadım diyebileceksin.
