Bu son kalabalıktan kaçışım, son haykırışlarım. Sıkıldım kimsenin dönüp bir kere bakmadığı pencereden gözümü ayırmadan bakmaktan. Sorgu masasındaymışım gibi ne hissettiğimi sorular sorarak anlamaya çalışan insanlardan.

Ben artık bahçeme bahar ekmek istemiyorum. Ben bahar sabahına uyanmak istiyorum. Ben hatırlamak istemiyorum. Ben geçmişi zümrüt bir bıçakla kesmek istiyorum. Ben iyi biri olmak istemiyorum. Ben kötülükle bezenmiş ruhunuzun ölmesini istiyorum.

Dayanabilir miyim?

Hiç sanmıyorum.

Aklımı mezardaki bir çiçeğe emanet ediyorum.