"Eninde sonunda her şeyin altında kalacağını bilirse insan, duygularıyla savaş meydanına çıkar mı hiç? Ancak geçmişte atılan dikişleri bahane ederek savaştan geri de çekilmez değil mi? O halde sevgisizliğimizle savaş meydanına çıkarsak sevgiye asla yenilmeyiz. Savaşta donuk ve acımasız olacağız. Ama inkar da etmemek lazım. Savaştan geri döneceğiz. Bir kediye doyasıya sarılacağız. Ve çok iyi bileceğiz. Sevgisizliğimizin antijeni sevgidir. Ne yaparsak yapalım, içimizde olan bir şeye karşı mücadelemiz olumsuz sonuçlanır..."
Savaşı kaybettik. Ne mutlu ki sevgiye karşı bir kaybediş bu!
