Benliğimin tek öznesi kırgınlık
Doyumsuz bir beklenti ile hiçliği talep ediyorlar daha fazlası olduğu yanılgısıyla
Ben yalnızca küllerinden yeniden doğmayı beceremeyen bir anka kuşuyum
Ve küller sadece esintiye karışmalıyken
Kapattılar beni bir vazoya yakılmış bir ceset gibi
Esaretin ağırlığı ve yalandan gülüşlerin hüzünlü kara mizahı
Soyuyorlar beni, deşiyorlar beni
İskeletimden başkasını bulamayınca başlıyorlar azarlamaya;
"Niçin beslemiyorsun beni Meryem ana, sanıldığı kadar kutsal değil misin?
Yetersizliğin simgesi, bayağı kadın cehennemin hangi deliğinden geldin?"
Oysa iddiasızlığı benimsedim ben
O'nun merhametinden uzakta,
Ana sütünden mahrum isimsiz çocuk
Memleketi bilinmezliğin başkenti
İstemiyorum etiketlerinizi ve yargılarınızı arafımda
Cinsiyeti ile bile barışmamış
Tüm olumlamaların yabancısı
Kayıp sevdiğimi bekliyorum yaralarımla
