Büyük yürekler gerekiyor, içinde büyük sevdalar olan büyük yürekler! Yaşayan, hisseden ruhlar gerekiyor. Atmalı ruhun nabzı... Sevmeli kalp doludizgin.


Yaşanılacak ne var ise yaşanmalı içinde kalmadan; geleceğe, geçmişe dert bırakmadan yaşanmalı. Anda olmalı, sevda olmalı, bir çift gözde bütün dünya sulh olmalı...


Sabahları güneş gibi, geceleri ay gibi parlayacak. Hissettireceksin dünyaya yaşadığını, yaşattığını hissettireceksin. Bahçende güller olacak. Menekşeler, sarmaşıklar can bulacak.


Kimse bilmese de bir hikaye yazacaksın. Kimse umursamasa da kendin için, en çok da senin için doğan ve senin için batan güneş ve ay için, durmadan dönen dünya için yazacaksın. Kimse olmasa da yanında yalnızlık ile beraber içilecek o çay...


Baktın kaçıyor herkes yağmurdan. Çıkıp ıslanacaksın, baktın kaçıyor herkes güneşten, çıkıp yanacaksın. İşte böyle yaşayacaksın. Aşk gibi sırılsıklam olmayı da yanmayı da bileceksin. Bir sevdadır yaşam. Yaşamayı bilene...


Öldürmeden yaşayacaksın duyguları, ruhu, kalbi, sevdayı, bedeni, gülüşleri... Bunun için yaşatman gerekecek merhameti, sevgiyi, özgürlüğü, güveni...


Sevecek, koruyacak, tutacak... Kimseyi karanlığa hapsetmeyecek. Gözlerin kapandığında, ruhun gökyüzüne uçtuğunda bir karanlığı değil, bir maviliği bulacaksın.