Yirmiüçümün baharında, kalpsiz bir p*ç gibi nem alırken mevcudiyetimin kavrukluğundan, birkaç savruk dizeyle karşılaştım. Tutkum çetin ve nefesim tutuk.
Şimdi sizlerle.
Sen
Uçsuz ve bucaksız
Adın bu
Ucunda ve bucağında olansa,
ben
Bir kez daha kalbim atıyor rövanşta
Öyle çok özlüyorum ki
Tüm kainat ağzına dizilmişcesine
Nasıl bir düğüm
Sana ait
Uçsuz ve bucaksız seviyorum seni
Senin olmuşcasına doğrultuda varlığım
Bu yüzden pasparlaksa güneş
Bir gergedan iner
Öper göz kapaklarından
En çok sen çünkü
En çok sen yeşerirsin içimde
Dünyanın tüm örtüsüne rağmen
Sen ısıtırsın
Kanımı, yatağımı
Ve sen ısırırsın en çok
Dağılmış çıplaklığımı
2022, Nisan
