Kalp bir insanı sevmeye karar vermiştir. Ve daha önce hiç hissetmediğin kadar güçlü duyguları, mutlulukları yaşarsın. Ve daha önce hiç düşmediğin gibi düşer, incinir, yıkılırsın. Olmaz dediklerini yapar, kabul etmem dediklerini edersin; aşk seni zaaflarından vurur. Anne baba sevgisi gibi muhtaç ve derindir bu kalp ona. En soğuğu yaşar, bazen en sıcağı görürsün. En aydınlık günlere çıkarır seni ve yeri gelir en zifiri karanlıklarda boğulursun. Bedenin terk edip gitse bile ruhun ve kalbinle terk edemezsin yâri. Dünya o varken anlam kazanır. Ya da o varken her şey anlamsızlaşır senin için.
Mutluluk onun seni sevmesi, sana gelmesi değildir artık aşka vardığında. Mutluluk onu sevebilmeye muktedir olmaktır. Sevgili bu sevgiye değer mi değmez mi hesabını yapmaz aşık, belki siz yaparsınız, belki değerli bulmazsınız da... kalp seçimini yapmıştır bir kere.
Ruhların çarpışmasıdır sevmek.
10 güzel söz edene düşmez, herhangi özensiz bir kelimeye kapılıp gider sevmek. 100 güzel bakan yüze hayran olmaz ama 1 yüzde kaybolup gitmektir sevmek. Bakmaya gerek yoktur, sureti vardır her an hayalinde. Yokken de yanındadır. Marifet sevilenin duruşunda, sevenin ise yüceliğindedir.
