artık sesime kadar işledi yorgunluk

aldığım her nefesin ciğerime inişine kadar hissedebiliyorum. atan kalp ritimlerinin hınçla kaburgalarını kıracakmış gibi vuruşuna kadar hissetmek ölümün eşiğinde yaşamak gibi, yaşamın gözü kör edercesine ışıltılı sahnesinde yok olacağının habercisi, yaşıyormuş da ölüyormuşum gibi... Sahi, var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun?