kül bilmez ne zaman odundu
dal onun yaprak onun kök onundu
yüzmeye soğuk sulardan başlanmaz
bir zaman değil, bir ateş yaşlanmaz.
kaçmalı oyunumuzun sonu geldi
kim ebe kim kaçak düze kim çıkacak
gündüze sefa geceye cefa, boğuk alkışla
gözünü yumduğuna dönmeye kalkışma.
bu düzlük, gülden beter yazgıdan
ezgiden, miadı dolmuş sezgiden
bahsin körelttiği gezginden miras.
bilmeliydik gölgeli ağaç taşlanmaz
bir zaman
ve bir de ateş yaşlanmaz.
