Pekala yaşayabilirdim evin içinde yankılanan kıyameti duymadan
Kendi sebebi varlığın oluşumunun ancak tekrarlıyor yok etmenin tehdidini
Ve ben minnet nedir öğrenmemiş gibi korkudan uzak
Seçmediğimizi yaşatandan intikam mı almalı
Hayat ölü bir kadına yazılmış müstehcen bir teklif
Yokluktan bihaber, yok edilmekten bihaber
Etinin zevkine düşkün
Avutandan da avutulandan da nefret ediyorum
Uykumda beni kameradan izleyen er doktor
Acının getirdiği hissizlik tekrarlıyor yok etmenin tehdidini
Bağlılıkların ağacı köklerini derinlere salmış endişeyi çağırıyor
Çekip koparıyorum köklerini
Yapıcılıktan umudunu yitirmiş acımasız yıkıcı
Köksüzlüğümü bağırıyorum
Ki bu esip rüzgara karışmanın kendisidir
