tenini benzettiğim ey en
aynalar piri aydır
mısır henüz kadimken
nil bilir ve ben
o zaman sen kalbimde kanımı yaran
o asayı nereden buldun?
ben henüz eskiyken
nil bilir ve sen
sen ve musa
beni pek yoran şu dual
yolumu gösteren dua
hırsız bir el tutmakta
musasız
tutulmakta asa
kanımda her gece gelgit
her gece dolunayna
aynada yasının değil farkında bir kadın
dilinde nil önünde nil sandığı
içinde bir hırs elinde bir asa
ömrü yakın bitmeye bir karar
bu ay,
o ay,
nefesinin
sonunda.
