Az kaldı.
yüreğimin kendini yitirmesine. bunca olmuşluk ve bunca olmamışlık içinde
bir baharı daha bekleyemem.
oturuyorum. yürüyorum. uyuyorum.
bakıyorum öylece kitaplara ve en çok da anneme.
anneme bakmak üzüyor beni.
sahi! Beni geride bırakmak dışında ne yapılır ki bana.
bakmıyorum gökyüzüne. kırgınım. Tanrı’yı hatırlatıyor bana.
inanmak yaralıyor.