Derin sessizlikler var dört duvar arasında.
Ömür bitiyor... Her geçen zaman aralığında,
Bitenlerin ise, hep anısı kalıyor bir kenarda.
Benim de kaldı, bir çift ayakkabı babamdan hatıra.
Bakar bakar hatırlarım, yolculuk yaparım anılarımıza.
Sessiz değildir en değerli kişiden kalan eşya,
Belki dili yok ama görmek bile yeter aslında.
Birçok hatıra canlanıverir, düşlerimizin arasında.
Bana yeter bu hayatta, babamdan kalan hatıra.
