Bak bir adam denizin dışında yosunlara takılmış, güneşe sığınmış bir vaziyette orada duruyor. Güneşin huzurunda bir bir denize dökülüyor kelimeler ağzından, kelimelerin ağırlığından mıdır nedir bilmem güneş alnından öpüyor, rüzgar saçlarını okşuyor adamın. Bunca zaman iyi dayanmışsın dercesine... İnsanlardan göremediği şefkati buluyor doğada. Uzaklara, çok uzaklara dalan gözleri dalgaları seyrediyor. Dalgalar aradığı huzuru getirecekmiş gibi.
Ömercan Çayır
2022-01-22T11:57:44+03:00Dalgalar adama aradığı huzuru getirecektir. Doğa cömerttir, insan hain. Hükmetmek ister doğaya insan. Huzurunu arttırabilecekmiş gibi hisseder insan doğayı değiştirirken. Sonra bir bakmıştır ki değişen kendidir insanın. Alışmaya çalışır buna, diğer herkes gibi. Ama ne zaman doğaya dönse yüzünü bir adam, bu değişimin saçmalığını hisseder. Biraz dalga sesine ihtiyacı vardır insanın sadece çünkü. Hepsi budur.