beni ikna et

yağmuru kaldıran gövdeme bak

ve tekrarla

esirgediğin kahrı yüzüme


demişsin. duymuşlar. yalan etmez ya el alem. onca rivayet görmüş

ne peygamber tanımış. nece kitap okumuş. onca şirk. -bak onlar dedi-


ben bu suyu öpmüşsem bir sor ne için.

bir bak yanacak yer mi kalmış yazgımda

adını kim koydu. yüzünü kim serdi avluma.

ben baygın bir damar bulduysam. sebep kim. soru kime.


beni dingin sulardan kıskana ağzın. şehvetli günahtan esirgeye.

koruya yağmalanan yanlarımı. öpedursun şeylerimi arsız ellerin.


beni ikra et

senden başkası çözemez kasıklarımdaki pıhtılaşan arsızı

kimse edemez dokunmaya güç bulsun. şafak vakti kuş tüyünden

de bi mürekkep mi yalamış göğsümdeki ikna. şakağımdaki ter.


bak gürleyen göğü nasıl kardeş bildim

tekrarladım korkumu dünyaya

bağışladım kaybımı yüzünde


beni ihmal et

ya da

inkâr!