Katlanılmaz olan aslında hayat değil, hayatımıza yüklediğimiz saçma sapan anlamlarla kendimizi başkalaştırmamız, duygularımıza dizgin vurmamız ve içimizden geldiği gibi yaşayamayışımız. Toplumun da bunda büyük bir etkisi var tabi ki. Toplum bazen insanı kendinden uzaklaştırıp kendine yabancı kalmasını sağlıyor, bazen de kendi içinde kaybolmaya mecbur bırakıp başka seçenek bırakmıyor. Sonuç olarak ait hissetmediğimiz bir toplumda yaşayarak ya başkalaştırmayı ya da yalnızlaşmayı kaçınılmaz kılıyor, ortası yok. İki ucu kirli değnek.
