Her yeni yılın başında, her doğum günümde, her ayın birinde ve hatta her haftanın pazartesisinde mutlaka kendime yeni bir başlangıç yapmam gerektiğine inanırım yıllardır. Ya yazarım ya kafamdan geçiririm bu yeni başlangıçta neler yapmam gerektiğini. Mutlaka artık erken kalkılacaktır. Artık sigarayı azaltmanın hatta bırakmanın zamanı gelmiştir. Kilo kontrolü artık zorunludur. Düzenli olunacak, kariyer hedefine hızla adımlarla ulaşılmaya çalışılacaktır. Artık öz bakım rutini şarttır. Mutlaka ama mutlaka odada her şey son derece nizami olmalıdır artık. Çünkü belki milyonuncu kere artık yeni bir sayfa açma zamanı gelmiştir. Bu zamana kadar bu hep böyleydi. Ve o tertemiz yeni sayfa bir türlü açılamadı. Açıldı belki hızlı kapandı veya bir gün gecikmeyle o sayfanın açılma süresi kaçırıldı. Hiç mi bunlar sağlanmadı, kesinlikle sağlandı. Ama olayın temiz defter sayfasıyla alakası yoktu. Her şey olması gerektiği şekilde ve zamanda gerçekleşti. Ve benim bu ''toplu götü doğrultma planı'' hiç ama hiç gerçekleşmemekle birlikte her seferinde üzerimde oluşturduğu baskı ve hayal kırıklığıyla bende kocaman boşluklar açtı ve ruhsal yıkımla sonuçlandı. Tabi ki bilirkişi değilim kendime teşhis koymuyorum ama artık tüm bunların beni nasıl etkilediğini kestirebilir durumdayım. Bu alışkanlıktan vazgeçmek çok zor biliyorum. Hala daha her sabah uyandığımda her şeyi kontrol altında tutma isteğimi bastırmaya çalışıyorum. İpleri elime alırsam mutlu olurum sanıyorum. Ne büyük ego! Oysa ki hayat o bilinmezliğinin içinden her gün özenle bir paket hazırlayıp bırakıyor kapıma. Paketten ne çıkarsa onu yaşıyorum gün gün. Eğer seçme şansım varsa, ben o pakete güvenmeyi seçiyorum şimdilerde. İçimde besleyip büyüttüğüm bu zamana kadar hep el altında bulundurduğum bütün değerlerimi gözden geçiriyorum. O kadar yorgunum ki yeni başlangıç yapmaya çalışmaktan, bu haksızlığı daha fazla kendime yapmak istemiyorum. Yeni yıl için liste oluşturmadım, oluşturmayacağım. başlangıçlarımın sayılarla ifade edilmesi imkansız, anladım. Ben o başlangıcı dünyaya gözlerimi açtığımda yaptım. Formata, sıfırlanmaya, temiz sayfalara ve yeni bir hayata merhaba demeye ihtiyacım yok. Hevessizlik gibi değil, hayata alışmak ve biraz da güvenmek gibi. Yine de adettendir; Herkese mutlu yıllar dilerim, yersen...
Başlangıçlara Uyamayanlar
Yayınlandı
Gizmoben
2024-12-27T16:35:49+03:00Ben artık doğal olanın bu olduğuna inanıyorum. Biz kurmalı çamaşır makinesi değiliz. Hep disiplinli hep dakik olmamalıyız, olamayız. Olması gerekene değil o anda olana odaklanmalıyız diye düşünüyorum. Anlık motivasyonlara değil, doğalından gelen sağlıklı istikrarı denemeliyiz belki de. sevgiler..
Duygu Gültekin
2024-12-27T16:08:22+03:00Ben de bugün bunu düşündüm. Başlangıçlarda ne kadar hevesli oluyorum, hedefler koyuyorum kendime. Sonra yavaş yavaş dağılıyor dikkatim, disiplini elden bırakıyorum. Baştan çok sıkı tuttuğum için mi böyle anlamıyorum. Sürdüremiyorum, o ritm devam etmiyor bir türlü.