Bir yanım özgürlük mavisiydi
Bir yanım zehir kurşuni
Düşüyorum bulutların saçlarından
Gözyaşımla dokunuyorum her bir tene.
Öyle bir yalnızlık ki
İnsana benliğini sorgulatan
Gecenin koynunda ansızın yüreğe sokulan
Sesi kesilmiş,
Gözleri oyulmuş,
Kopkoyu bir yalnızlık benimkisi
İçimde, en derinde
Buzdan duvarların ardına saklanmış kara gözlü kız
Affetme beni.
Savaşamadım sana verdiğim sözler gibi
Ruhumda onlarca dostun yarası
Kollarım seni saramayacak kadar güçsüz
Umut, gökyüzüm gibi anlamsız.
Düşüncelerime darağacı kurdum
Astım kendimi
Kara gözlerin buğulanmasın
Bir gün bile affetme beni.
