umut, mutsuzluğun içindeki mut 

Duvarlar konuşsa 

Sussa insanlar 

Dolar mı kulaklarıma umut’un fısıltısı

 

Annenin kışlık kavanozlarıdır şimdi fısıltı 

Kitaba itimat edenin arasına koyduğu ayraç 

Çocuğun omurgası olan yaşama isteği

Rüzgarda salınan mandalsız çamaşırlar


Şimdi fısıltı sonra olacak şeylerin fragmanı mı

Gelmeyeceği, bekleyenin içinde vuslat? 

Duymak istersen her seste

Dön bak içine mevcuttur tılsım


Yankı yapsın sükutun

Karanlık gecelerin karamsarlığına

Rüzgarda da vardır bir hikmet 

Sığdırılmaz dört duvar arasına umut denen zillet


Tutma, uçsun ipinden kaçmış balonlar

koş cebindeki misket sesiyle 

Bağır annene aşkın sessizliğiyle 

Umut duymak isteyenin kulağına fısıldar