anlaşmak dedim, fakat bunu anlamadık
benim bulunduğum asırda
duygular daima aşağıya yuvarlanırdı
ben ise duygularıma yuva arardım
artık büyüdüm, birkaç asır geçti
seni görmeyeli
esvedleşti hâlim
işittim
yalan dinlerin, sahte amentülerini
kanıyor idim fakat kanmadım
hayatım değişti, bayramlarda özgürsün
alıştım, bağdaştırdım ve bozdum
selam veren bir ersin
devrim haftanın yedi günü açıktır
ruhumla kapışan onun sarayıdır
ak sakallarıyla sert bakışlar atan
bastonlu bir pişmanlıktır
arda kalan dedim art niyet kaldı
boynumun arkasından belime kadar inen
bir
refleksti, pişmanlık
neyse ki benim sakallarım henüz beyazlamadı
henüz bastonumla kimseye kast etmedim
fakat suizan edercesine suikast etmek istedim
gözümü kapattı belimden çıkan altın maden
maden demişken ben dışarıdan siyah görünen bir işçiyim
zaten geri kalanda ancak orospuydu
söyle amirim
ruhunu satanda orospu olmaz mı
